ده غذای معروف ویتنام که باید امتحان کنید

مقدمه

ویتنام تنها کشوری با طبیعت شگفت‌انگیز و تاریخ غنی نیست، بلکه بهشت علاقه‌مندان به غذا نیز به شمار می‌رود. غذاهای ویتنام به خاطر تازگی مواد اولیه، استفاده هوشمندانه از سبزیجات و ادویه‌ها و ترکیب طعم‌های شیرین، شور، ترش و تند شهرت جهانی دارند. همین ویژگی باعث شده گردشگران از سراسر دنیا برای تجربه این سفر شکمی منحصربه‌فرد راهی ویتنام شوند. اگر شما هم قصد سفر دارید، شرکت پرواز بلورین شیردال می‌تواند همراه مطمئن شما در کشف این تجربه باشد.

ریشه‌های فرهنگی غذاهای ویتنام

غذاهای ویتنام ریشه در تاریخ و فرهنگ این کشور دارند. در طول قرن‌ها، ویتنام تحت تأثیر چین، فرانسه و کشورهای جنوب شرق آسیا قرار گرفته است. از یک سو، نودل‌ها و برنج بخارپز یادگار ارتباط با چین هستند و از سوی دیگر، نان باگت و قهوه فرانسه مسیر تازه‌ای در فرهنگ غذایی این کشور باز کرده‌اند. آنچه جالب است این است که مردم ویتنام توانسته‌اند همه این تأثیرات را با سنت‌های بومی خود ترکیب کنند و غذایی خلق کنند که جهانیان را شگفت‌زده می‌کند.

۱. فو (Phở) – نماد آشپزی ویتنام

فو یکی از معروف‌ترین غذاهای ویتنام است و مردم این کشور هر روز صبح با آن روزشان را شروع می‌کنند. آشپزها برای آماده‌کردن فو از آب قلم غنی‌شده با ادویه‌های معطر مثل دارچین، انیسون و میخک استفاده می‌کنند. آن‌ها رشته‌های نازک برنجی را داخل کاسه می‌ریزند و روی آن گوشت گوساله یا مرغ تازه قرار می‌دهند. سپس سوپ داغ و خوش‌عطر را روی همه مواد می‌ریزند. مردم ویتنام هنگام خوردن فو همیشه سبزی‌های تازه، فلفل و لیموترش را به آن اضافه می‌کنند تا طعم غذا کامل شود. این غذا فقط یک سوپ ساده نیست؛ فو برای مردم ویتنام بخشی از هویت و فرهنگشان است و هر گردشگر با اولین قاشق، سفرش به ویتنام را واقعی‌تر حس می‌کند.

۲. بان می (Bánh mì) – ترکیب سنت و مدرنیته

بان می یکی از جذاب‌ترین ساندویچ‌های دنیا به شمار می‌آید و تاریخچه‌اش به دوران استعمار فرانسه برمی‌گردد. مردم ویتنام با نان باگت فرانسوی آشنا شدند، اما آن را با سلیقه محلی خود تغییر دادند. آن‌ها نان را سبک‌تر و تردتر کردند و داخلش را با مواد محلی پر کردند. امروز فروشنده‌های خیابانی در شهرهای بزرگ مثل هانوی و هوشی‌مین بان می را با سبزی‌های تازه، مرغ یا ماهی مزه‌دار، سس‌های تند و خیار پر می‌کنند. هر کسی که بان می می‌خورد، تجربه‌ای متفاوت و خوشمزه به دست می‌آورد. این ساندویچ نماد ترکیب فرهنگ غربی و آسیایی است و نشان می‌دهد که مردم ویتنام چگونه مواد خارجی را با هویت خودشان سازگار می‌کنند.

۳. بون چا (Bún chả) – طعم اصیل هانوی

بون چا غذایی است که نامش با شهر هانوی گره خورده است. مردم محلی برای تهیه آن نودل‌های برنجی سفید و تازه را کنار سبزی‌های معطر قرار می‌دهند. سپس گوشت مزه‌دارشده را روی ذغال می‌گذارند تا طعم دودی و خاصی پیدا کند. بعد، گوشت را همراه با یک کاسه کوچک سس مخصوص و سبزی سرو می‌کنند. وقتی گردشگران به هانوی سفر می‌کنند، خیابان‌ها را پر از بوی بون چا می‌بینند که از مغازه‌های کوچک بلند می‌شود. این غذا فضای صمیمی شهر را نشان می‌دهد و به همه یادآوری می‌کند که غذا در ویتنام فقط برای سیرشدن نیست، بلکه پلی برای ارتباط با فرهنگ و مردم محلی است.

۴. بون بو هونه (Bún bò Huế) – غذای شاهانه از مرکز ویتنام

بون بو هونه از شهر تاریخی هونه می‌آید؛ جایی که زمانی پایتخت پادشاهی ویتنام بود. آشپزهای این شهر نودل‌های ضخیم برنجی را داخل کاسه می‌ریزند و روی آن تکه‌های گوشت گوساله و سبزی‌های تازه قرار می‌دهند. سپس سوپ قرمز و تند را که با ادویه‌های محلی و فلفل فراوان مزه‌دار شده روی همه مواد می‌ریزند. این غذا طعمی تندتر و قوی‌تر از فو دارد و همین ویژگی آن را متفاوت می‌کند. مردم محلی باور دارند بون بو هونه نمادی از شکوه و اصالت شهر است. هر کسی که به هونه سفر می‌کند، باید حتماً این غذا را امتحان کند تا بفهمد چرا ویتنامی‌ها به آشپزی سنتی خود افتخار می‌کنند.

۵. گوی کون (Gỏi cuốn) – طراوت و سلامتی در یک لقمه

گوی کون یا همان رول‌های تازه، غذایی سبک و سالم است که در سراسر ویتنام محبوبیت دارد. آشپزها برای درست کردن آن از ورقه نازک کاغذ برنج استفاده می‌کنند و داخلش سبزی‌های تازه، نودل‌های برنجی، میگو یا مرغ و سبزیجات معطر می‌گذارند. سپس رول‌ها را می‌پیچند و در بشقاب می‌چینند. گوی کون معمولاً همراه با یک سس بادام‌زمینی یا سس مخصوص دیگر سرو می‌شود. مردم ویتنام این غذا را به‌خصوص در روزهای گرم می‌خورند چون طراوت و سبکی آن احساس تازگی می‌دهد. گردشگران هم وقتی گوی کون را امتحان می‌کنند، طعم واقعی سبزی‌های تازه و سبک زندگی سالم ویتنامی را می‌چشند.

۶. بانه ژئو (Bánh xèo) – کرپ ترد و پرهیجان

بانه ژئو یکی از پرطرفدارترین غذاهای خیابانی ویتنام است. آشپز خمیر را با آرد برنج و کمی زردچوبه آماده می‌کند تا رنگی طلایی و خوش‌بو بگیرد. او خمیر را روی ماهیتابه داغ می‌ریزد و اجازه می‌دهد سطح آن ترد و حباب‌دار شود. سپس داخل کرپ را با میگو، مرغ، جوانه ماش و سبزیجات پر می‌کند. وقتی غذا آماده شد، آشپز بانه ژئو را تا می‌زند و روی بشقاب می‌گذارد. مردم محلی برای خوردن بانه ژئو آن را همراه سبزی تازه داخل برگ کاهو یا سبزیجات دیگر می‌پیچند و در سس مخصوص می‌زنند. صدای خردشدن کرپ زیر دندان، طعمی هیجان‌انگیز به تجربه غذا اضافه می‌کند. این غذا نشان می‌دهد که ویتنامی‌ها چطور ساده‌ترین مواد را به یک شاهکار خوشمزه تبدیل می‌کنند.

۷. چِه (Chè) – دسر رنگارنگ و خلاقانه

چه یکی از شیرین‌ترین و متنوع‌ترین دسرهای ویتنام است. فروشنده‌های خیابانی ظرف‌های شیشه‌ای بزرگ را پر از لوبیاهای شیرین‌شده، ژله‌های رنگی، میوه‌های استوایی و نارگیل می‌کنند. وقتی مشتری سفارش می‌دهد، فروشنده همه مواد را لایه‌لایه داخل لیوان می‌ریزد و در نهایت روی آن یخ خردشده و شیر نارگیل می‌ریزد. مردم محلی چه را در عصرهای گرم تابستان می‌خورند تا خنک شوند و انرژی بگیرند. هر قاشق از این دسر پر از بافت‌ها و طعم‌های متفاوت است؛ گاهی شیرین، گاهی خامه‌ای و گاهی خنک و یخی. این دسر فقط یک خوراکی ساده نیست؛ چه نماد خلاقیت آشپزی ویتنامی‌هاست که همیشه راهی برای ترکیب رنگ، طعم و شادی پیدا می‌کنند.

۸. بانه چَنگ (Bánh chưng) – غذای سنتی جشن تت

بانه چنگ یکی از اصیل‌ترین غذاهای ویتنام است که مردم این کشور آن را در جشن سال نو (تت) آماده می‌کنند. خانواده‌ها روزها قبل از جشن دور هم جمع می‌شوند و مواد اولیه را آماده می‌کنند. آن‌ها برنج چسبناک را می‌شویند، لوبیا سبز را آماده می‌کنند و همه مواد را داخل برگ موز می‌پیچند. سپس بانه چنگ را برای ساعت‌ها در آب می‌جوشانند تا کاملاً بپزد. مردم هنگام پخت این غذا دور آتش می‌نشینند، با هم صحبت می‌کنند و سنت خانوادگی خود را زنده نگه می‌دارند. بانه چنگ فقط یک غذا نیست؛ نمادی از زمین و برکت به حساب می‌آید. هر کسی که در این روزها به ویتنام سفر کند، با دیدن این صحنه متوجه می‌شود که غذا در این کشور پیوندی عمیق با تاریخ و فرهنگ دارد.

۹. کائو لائو (Cao lầu) – غذای اسرارآمیز شهر هوئی آن

کائو لائو یکی از خاص‌ترین غذاهای شهر تاریخی هوئی آن است. مردم این شهر نودل‌های ضخیم و جویدنی را با استفاده از آب چاه‌های قدیمی آماده می‌کنند و همین راز اصلی طعم خاص این غذاست. فروشنده نودل‌ها را در کاسه می‌گذارد، روی آن سبزیجات تازه و جوانه ماش می‌ریزد و گوشت مزه‌دارشده را اضافه می‌کند. سپس چند تکه برگه برنج ترد روی غذا می‌گذارد تا ظاهرش زیباتر شود. گردشگرانی که کائو لائو را امتحان می‌کنند، همیشه تفاوت آن را با دیگر نودل‌های ویتنامی احساس می‌کنند. این غذا هویت هوئی آن را به‌خوبی نشان می‌دهد و به هر کسی ثابت می‌کند که ویتنام فقط یک کشور نیست، بلکه مجموعه‌ای از سنت‌ها و رازهای محلی است.

۱۰. بانه کوئون (Bánh cuốn) – ظرافت در هر لقمه

بانه کوئون یکی از لطیف‌ترین غذاهای ویتنام است. آشپز خمیر برنج را روی پارچه نازک بخارپز می‌کند تا ورقه‌ای نرم و شفاف به دست بیاید. سپس داخل این ورقه‌ها را با ترکیبی از گوشت مرغ، قارچ و پیاز پر می‌کند و رول‌ها را روی بشقاب می‌چیند. بانه کوئون معمولاً همراه سبزی تازه و یک سس مخصوص سرو می‌شود. مردم ویتنام این غذا را بیشتر به‌عنوان صبحانه می‌خورند چون سبک و خوش‌هضم است. وقتی اولین لقمه را می‌چشید، نرمی ورقه برنج و عطر سبزیجات طعم خاصی ایجاد می‌کند. این غذا نشان می‌دهد که آشپزی ویتنام فقط درباره ادویه‌های قوی نیست؛ گاهی ظرافت و سادگی هم می‌تواند تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بسازد.

نتیجه گیری

این شش غذای معروف (گوی کون، بانه ژئو، چه، بانه چنگ، کائو لائو و بانه کوئون) در کنار چهار غذای اول، تصویر کاملی از تنوع و جذابیت غذاهای ویتنام ارائه می‌دهند. هرکدام داستان و سنتی در پس خود دارند؛ از رول‌های سبک و سالم گرفته تا دسرهای رنگارنگ و غذاهای آیینی. همین تنوع است که آشپزی ویتنام را در جهان منحصربه‌فرد کرده و باعث شده سفر به این کشور بدون تجربه غذاهای محلی، سفری ناقص باشد. شرکت پرواز بلورین شیردال با تورهای تخصصی و برنامه‌ریزی‌شده، بهترین فرصت را فراهم می‌کند تا در بازارهای خیابانی و رستوران‌های اصیل، همه این طعم‌ها را امتحان کنید.