در حال بارگذاری...
در حال بارگذاری...

نوستالژی سفر؛ این عبارت کوتاه، دنیایی از احساسات را در دل خود دارد. برای ما ایرانیها، این حس اغلب با بوی قهوه ترک، صدای مرغان دریایی بر فراز تنگه بسفر، طعم کبابهای آبدار و آرامش سواحل مدیترانه گره خورده است. وقتی چشمانمان را میبندیم و به خاطرات شیرین گذشته فکر میکنیم، یا وقتی برای آینده رویاپردازی میکنیم، ترکیه همواره یکی از پررنگترین گزینههاست. اما بیایید برای چند دقیقه از قالب یک توریست صرف خارج شویم و با عینک تحلیلگر به ماجرا نگاه کنیم.
چطور کشوری که تا ۴۰ سال پیش، اقتصادی شبیه به بسیاری از کشورهای در حال توسعه منطقه داشت و حتی با بحرانهای سیاسی و نظامی دستوپنج نرم میکرد، ناگهان به غول گردشگری جهان تبدیل شد؟ چطور کشوری که نفت و گاز چندانی ندارد، توانست از "مهماننوازی" طلا استخراج کند؟ داستان موفقیت ترکیه، داستان یک شبه پولدار شدن نیست؛ داستان استراتژی، ثبات و درک درست از نیازهای انسان مدرن است. در این مقاله جامع، قرار است لایه به لایه این موفقیت را بشکافیم. اگر نوستالژی سفر امانتان را بریده و دلتان پر میکشد برای یک سفر جانانه، خواندن این مطلب هم فال است و هم تماشا.

شاید باورتان نشود، اما در اوایل دهه ۸۰ میلادی، ترکیه در نقشه گردشگری جهان جایگاه خاصی نداشت. زیرساختها ضعیف بود، هتلهای استاندارد کمیاب بودند و برق در شهرهای بزرگ قطع میشد. در آن زمان، نوستالژی سفر برای اروپاییها یعنی سواحل اسپانیا، فرانسه و یونان. ترکیه تنها یک کشور ترانزیتی یا مقصدی برای ماجراجویان کولهگرد (Backpackers) بود.
اما یک نفر همه چیز را تغییر داد: "تورگوت اوزال". نخستوزیر وقت ترکیه که دیدگاهی لیبرال داشت، فهمید که ترکیه گنجی پنهان دارد که دارد خاک میخورد: سواحل فیروزهای. او قانون تشویق گردشگری را در سال ۱۹۸۲ تصویب کرد. این قانون چه بود؟ دولت زمینهای ساحلی بکر را تقریباً رایگان به سرمایهگذاران داخلی و خارجی اجاره داد، به شرطی که در آن هتلهای لوکس بسازند. وامهای کمبهره و معافیتهای مالیاتی سرازیر شد. ناگهان خط ساحلی آنتالیا، بلک و کمر که تا دیروز بیابان بود، به کارگاه ساختمانی تبدیل شد. این تصمیم جسورانه، سنگ بنای صنعتی شد که امروز میلیاردها دلار درآمد دارد و نوستالژی سفر را برای میلیونها نفر در سراسر جهان معنا میکند.
یکی از شاهکارهای ترکیه، کمالگرایی در سیستم هتلداری بود. آنها مدلی را که شاید در کارائیب وجود داشت، به شکلی ارتقا دادند که در جهان بیرقیب شد: سیستم "همه چیز شامل" یا همان (All-Inclusive) و بعدها (Ultra All-Inclusive).
چرا این سیستم اینقدر موفق شد؟ چون ذهن انسان مدرن پر از دغدغه مالی است. وقتی توریست اروپایی یا ایرانی وارد هتلهای آنتالیا میشود، دوست دارد کیف پولش را در گاوصندوق اتاق بگذارد و فراموشش کند. اینکه شما بتوانید هر لحظه که اراده کردید غذا بخورید، نوشیدنی بنوشید و از تفریحات استفاده کنید بدون اینکه نگران صورتحساب آخر شب باشید، حس آزادی مطلق میدهد. ترکیه فهمید که نوستالژی سفر واقعی زمانی شکل میگیرد که مسافر احساس "پادشاه بودن" داشته باشد. در هتلهای ترکیه، برخلاف بسیاری از هتلهای اروپایی که حتی برای اینترنت وایفای پول جداگانه میگیرند، وفور نعمت موج میزند. این "سخاوت ظاهری" باعث شد خانوادهها، ترکیه را به عنوان مقصدی بیرقیب انتخاب کنند.
استانبول فقط یک شهر نیست؛ استانبول یک موجود زنده است. پایتخت امپراتوریهای روم، بیزانس و عثمانی، امروز پایتخت گردشگری منطقه است. اما ترکیه چطور استانبول را فروخت؟
مدیران گردشگری ترکیه اجازه ندادند مدرنیته، روح تاریخی شهر را ببلعد. آنها بافت سلطانآحمد، بازار بزرگ (Grand Bazaar) و مساجد را با وسواس حفظ کردند. همزمان، در مناطق شیشلی و لونت، آسمانخراشهایی ساختند که با نیویورک رقابت میکند. این تضاد، برای توریست جذاب است. شما صبح در تاریخ قدم میزنید و عصر در مدرنترین مراکز خرید جهان پول خرج میکنید.
شاید خندهدار باشد، اما گربههای استانبول بخشی از استراتژی برندینگ غیررسمی این شهر هستند. مستند "کدی" (Kedi) نشان داد که چطور مردم این شهر با گربهها همزیستی دارند. این تصاویر در شبکههای اجتماعی وایرال شد و چهرهای مهربان، امن و دوستداشتنی از ترکیه به جهان نشان داد. همین جزئیات ریز است که نوستالژی سفر را در ذهن مخاطب حک میکند.
هیچچیز مثل نشستن در کافههای پیادهرو، نوشیدن چای کمرباریک و تماشای عبور تراموای قرمز خیابان استقلال نیست. ترکیه روی "زندگی شبانه" و "فرهنگ خیابانی" سرمایهگذاری کرد. شهر ۲۴ ساعته زنده است. امنیت در شبهای استانبول (در مناطق توریستی) باعث میشود گردشگر احساس کند در خانه خودش است.
نمیتوانید درباره موفقیت گردشگری حرف بزنید و "ترکیش ایرلاینز" (THY) را نادیده بگیرید. شعار آنها "Widen Your World" (دنیایت را وسعت بده) فقط یک شعار نیست.
دولت ترکیه تصمیم گرفت استانبول را به چهارراه هوایی جهان تبدیل کند. موقعیت جغرافیایی ترکیه عالی بود؛ جایی در میانه اروپا، آسیا و آفریقا. ترکیش ایرلاینز با خرید صدها هواپیمای مدرن و ارائه خدماتی که در ایرلاینهای اروپایی و آمریکایی فراموش شده بود (مثل غذای باکیفیت رایگان و کیف سفر)، دل مسافران را برد. آنها استراتژی هوشمندانهای به نام "توقف در استانبول" (Stopover) را اجرا کردند. اگر پرواز شما توقف طولانی در استانبول داشته باشد، آنها تور رایگان شهری و حتی هتل رایگان به شما میدهند! تصور کنید مسافری که از لندن به تایلند میرود، ناخواسته یک روز را در استانبول میگذراند، عاشق شهر میشود و تصمیم میگیرد سفر بعدیاش مستقیماً به ترکیه باشد. این یعنی کاشتن بذر نوستالژی سفر در دل مسافران عبوری.
ترکیه بعد از آمریکا، دومین صادرکننده بزرگ سریالهای تلویزیونی در جهان است. این یک آمار خیرهکننده است. سریالهایی مثل "حریم سلطان"، "عشق سیاه"، "سیب ممنوعه" و دهها عنوان دیگر، در بیش از ۱۵۰ کشور پخش میشوند.
این سریالها فقط فیلم نیستند؛ آنها ویترین ترکیه هستند.
در سالهای اخیر، ترکیه یک برگ برنده جدید رو کرده است: گردشگری پزشکی. اگر در فرودگاه استانبول قدم بزنید، مردان زیادی را میبینید که سرشان باندپیچی شده است. ترکیه به پایتخت کاشت موی جهان تبدیل شده است.
چرا؟ چون کیفیت خدمات پزشکی در ترکیه با استانداردهای اروپایی برابری میکند، اما قیمت آن یکسوم یا حتی یکچهارم اروپاست. دولت ترکیه با ارائه مشوقهای مالیاتی به کلینیکها و بیمارستانها، این صنعت را منفجر کرد. حالا فقط کاشت مو نیست؛ جراحیهای زیبایی، دندانپزشکی، چشمپزشکی و درمانهای سرطان هم توریست جذب میکنند. این گردشگران پول خوبی خرج میکنند، چون معمولاً یک هفته میمانند، همراه دارند و در دوران نقاهت به خرید و گشتونگذار میپردازند. ترکیه توانسته "نیاز درمانی" را با "لذت سفر" ترکیب کند.
اشتباه بزرگی است اگر فکر کنیم ترکیه فقط دریا دارد. آنها برای هر سلیقهای محصولی دارند تا هیچکس دست خالی برنگردد و نوستالژی سفر برای همه اقشار شکل بگیرد:
برای ما ایرانیها، خرید بخش جداییناپذیر سفر است. ترکیه این را خوب میداند. آنها با برگزاری "فستیوالهای خرید" و حراجهای فصلی واقعی، هیجان خرید را زنده نگه میدارند. مراکز خریدی مثل "ایستینیه پارک"، "زورلو سنتر" و "استانبول مال" فقط پاساژ نیستند؛ بلکه مراکز تفریحی عظیمی هستند که میتوانید یک روز کامل را در آنها بگذرانید. ترکیب برندهای جهانی با برندهای باکیفیت ترک (مثل ماوی، السی وایکیکی و...) باعث شده هرکس با هر بودجهای بتواند دست پر برگردد. حس رضایت از خرید ارزان و باکیفیت، یکی از شیرینترین بخشهای نوستالژی سفر به ترکیه است.
یکی از نقاط قوت پنهان ترکیه، زیرساختهای حملونقل است. فرودگاه جدید استانبول یکی از بزرگترین و مدرنترین فرودگاههای جهان است. شبکه مترو و تراموا در استانبول مدام در حال گسترش است. پلهای عظیمی که دو قاره را به هم وصل میکنند، تونل اوراسیا که از زیر دریا میگذرد؛ همه اینها سفر را برای توریست راحت میکند.
علاوه بر این، ترکیه در "مدیریت بحران" استاد شده است. این کشور بارها با حملات تروریستی، کودتا، زلزله و پاندمی کرونا مواجه شده است. اما سرعت بازگشت آنها حیرتانگیز است. آنها بلافاصله با کمپینهای تبلیغاتی قوی، تخفیفهای ویژه و اطمینانبخشی امنیتی، توریستها را برمیگردانند. این انعطافپذیری (Resilience) درس بزرگی برای مدیران گردشگری سایر کشورهاست.

رابطه توریست ایرانی با ترکیه، رابطهای فراتر از مشتری و فروشنده است.
این عوامل دست به دست هم میدهند تا نوستالژی سفر به ترکیه، همیشه در صدر لیست آرزوهای ایرانیان باشد.
ترکیه به ما نشان داد که گردشگری فقط داشتن آثار تاریخی نیست (که ایران و مصر شاید بیشتر هم داشته باشند). گردشگری یعنی "محصول سازی". یعنی تبدیل کردن یک خرابه تاریخی به یک داستان جذاب، تبدیل کردن یک ساحل شنی به یک بهشت رفاهی و تبدیل کردن غذا خوردن به یک تجربه فرهنگی.
آنها یاد گرفتند که توریست "لبخند" میخواهد، "راحتی" میخواهد و "خاطره". امروز که به عکسهای سفرهای قبلی نگاه میکنید و نوستالژی سفر قلبتان را میفشارد، بدانید که این حس، نتیجه دهها سال برنامهریزی دقیق همسایه غربی ماست. شاید وقت آن رسیده باشد که دوباره چمدانها را ببندید. خیابان استقلال منتظر صدای قدمهای شماست، چایفروشهای کشتیهای امینونو منتظرند تا استکان کمرباریک را دستتان بدهند و آنتالیا منتظر است تا خستگی یک سال کار را از تنتان بیرون کند.
سفر تنها هزینهای است که شما را ثروتمندتر میکند؛ پس تا میتوانید خاطره بسازید.
۱. چرا استانبول به عنوان پایتخت گردشگری ترکیه شناخته میشود؟ تنوع بینظیر تاریخی، مراکز خرید مدرن، تنگه بسفر و ترکیب فرهنگ آسیایی و اروپایی، استانبول را به شهری تبدیل کرده که هر سلیقهای را راضی میکند و نوستالژی سفر عمیقی ایجاد میکند.
۲. گردشگری سلامت در ترکیه چه خدماتی ارائه میدهد؟ عمدتاً شامل کاشت مو، جراحیهای زیبایی (بینی، پیکرتراشی)، دندانپزشکی (لمینت و ایمپلنت) و جراحیهای چشم است که با کیفیت بالا و قیمت بسیار پایینتر از اروپا و آمریکا انجام میشود.
۳. تفاوت هتلهای All و UALL در چیست؟ در هتلهای All-Inclusive خدمات غذا و نوشیدنی معمولاً تا ساعت ۱۱ یا ۱۲ شب رایگان است، اما در Ultra All-Inclusive این خدمات ۲۴ ساعته است و معمولاً شامل برندهای نوشیدنی خارجی و بستنی و میانوعههای متنوعتری میشود.
۴. آیا بدون دانستن زبان ترکی میتوان به ترکیه سفر کرد؟ بله، در مناطق توریستی اکثر کارکنان به انگلیسی مسلط هستند و حتی بسیاری از فروشندگان در بازارها و مراکز خرید، زبان فارسی را در حد نیاز برای ارتباط با مشتریان ایرانی میدانند.
۵. بهترین روش حمل و نقل در استانبول چیست؟ بهترین و بهصرفهترین روش، استفاده از "استانبول کارت" و شبکه حملونقل عمومی (مترو، تراموا، اتوبوس و کشتی) است. تاکسی در استانبول گران است و ترافیک میتواند کلافهکننده باشد.
۶. امنیت ترکیه برای گردشگران چگونه است؟ مناطق توریستی ترکیه از امنیت بسیار بالایی برخوردارند. پلیس توریسم در اکثر نقاط حضور دارد. با این حال، رعایت نکات ایمنی اولیه (مراقبت از کیف و پول) در شهرهای شلوغ مثل استانبول همیشه توصیه میشود.